Xurşît Xelîl: Fitwa Seyda
Dostekî min ji min pirsî go xurşîdo ez gelekî bala xwe didim medya kurdî (telvizyon,rojname,malper) ku rewşen bîr u nivîskarê kurd di xelekek teng u girtî dene min ji demek dirêj wesa tiştek balkêş nexwendiye ma gelo mejiye min sekinye yan jî ti derdê me nemaye tene ez dibînim ku yan du nivîskar we di malperekê şerê hev bikin u pesnê rêberekî yan jî gotarek ne di cîhe xwede we bi awayekî puç û vala şîrove bikin ma gelo çima ev biserê me hatiye min go kekê hêja ma te çîroka rovî nebhîstiye ku kîjan ji wan çîroka min bersev daye .
Rojeke rovîk hebo sê çêlye rovî hebon u pîre jina wî roviya mê jêre got , merev zarok mezin bune u hêjî te tiştek nekirye destê wan te ne ew fêrî nêçîre kirne u nejî fêrî xapa kirne pêwîste ku tu barê wan li milê wanke , sibehê zu roviye nêr rabo u gazî li hersî çêlya kir u got divê hun îro xwarina min u diya xwe bînin u hun herin nêçîre hersî çejî pir şad bun u ji qula xwe derketin berê xwe dane nava gund.
Yekî mişkek girt ye din çukek girt hatin qula xwe li ber bavê xwe danîn u mane li bende ye sisya demeke kurt ew jî hat ku mirîşkek sor kirî tevlî du nanê sêlê pêre u hat li ber bavê xwe danî bav jêre got te ev merîşka birajtî ji kûve anîye ku min ji camye anî gundiya ji melê re anîbu dema mele çu destmêj bigre min revand , bav gotê ma kurê min kesî ji gundiya te dît ,ku erê zaroka ez dîtim bav gotê de zu rab u mirîşke bib deyn cîhê wê rovya mê go çima merev ma kesî wilo kirye mêr gotê xanim wê mele bibhîze u sibê wê fitukê derxê wê bê kuştina rovya helalê .
xurşîd xelîl
