Roja Zimanê Dayikê
Ziman nasnamey e…
Di roja zimanê Dayikê de, dive hewldanên mezin bêne dayîn ji bo fêrbûna zimanê Kurdî, ji bo di jiyana rojane de karanîna zimanê Kurdî. Dema mirov zimanê xwe ji bîr bike nasnama mirov jî winda dibe. Bi minasebeta vê rojê em nivîsek ya nivîskarê hêja Konê Reş belav dikin.
Di Roja Zimanê Dayikê de
Konê Reş
21ê sibatê, 2010 an anku sibe, roja navnetewî ya zimanê zikmakî an zimanê dayikê ye. Ev roj, wek “Roja navnetewî ya zimanê zikmakî“, di 17.11.1999 de ji aliyê UNESCO yê ve hat pejirandin. Her sal di vê rojê de, çalakîyên pirreng, li seranserî cîhanê têne li darxistin û ev roj tê pîrozkirin.
Em wek Kurdên rojava sed mixabin ku rêxistinên me, yên pir, guh nadin ziman wek ku pêdivî ye.. û sebaretî vê rojê ez nebawerim ku di huş û xeyalê wan de ye..
Bi vê helkeftê, em çend perçeyan ji helbestek helbestvanê Kurd Mûsa Zaxuranî ya ku li dor zîlana hezkirina zimanê Kurdî digere dikin diyarî ji hezkerên zimanê Kurdî re, li her cih û warî. Hevîdarin ku gula zimanê me roj bi roj xweş û geş bibe û bibe cihê guhdana her Kurdekî. Hêja ye gotinê ku helbestvan Mûsa Zaxuranî beşekî mezin ji temenê xwe di ber siyaset û rewşenbîriya Kurdî de xerc kiriye.. Her wiha gelek destnivîsên wî hene, bi tenê dîwanek helbest bi navê (Govendek Helbest), li başurî welat, ji rex wezareta rewşenbîriyê ve hatiye çap û belav kirin. Fermo werim em û hûn bi hev re vê helbesta wî ya bi navê ZIMAN bixwînin:
ZIMAN
Guh bidin ziman xortên me Kurda
Bera ev ziman nemîne winda
Dilê welate ev zimanê xweş
Kesê jibîrke, dê mîne rûreş
Nasnama me ye, li her civatî
Hebûna me ye, li vî welatî
Win bi her kesî, vê bidin zanîn
Zarê Bedirxan, zarê Mem û Zîn
Zimanê me ye, pê serbilnd in
Ne bê keleh in, bi şar û gund in
Nabe ev ziman wiha bimîne
Kes pê nenûse , kes wî nexwîne
Cizîra Bota, xweş xweş xuya ye
Zimanê me ye, bi me hêja ye
Xanî û Qadir, xweş wan dinas im
Ew û Cizîrî, pir serfiraz im
Zimanê min e, pê serbilind im,
Şêrîn û xweşe, alê dihild im
Sih û yek tîpin, yek yek bi hejmar
Bi wan xemilî kovara Hawar
Mîr ew dane hev, ji me Kurda re
Lewma navê wî bo me guhare
Divê ku em Kurd wî xweş bixwînin
Bi Konê Reş re soza biçînin
Di ber ziman de, weke Konê Reş
Herdem em bêjin; şeva we ma xweş
Ziman e, ziman wata hebûnê
Zimane rêça, her pêşveçûnê
Ziman e navê, milet û welat
Ziman e dengê, Dicle û Firat
Her kes zarê wî bi wî şêrîn e
Em ne bêwar in , em ne sêwîn e
Kurdo! Dîrokê rastî bixwîne
Ji bo bizanî ka Kurd em kî ne
Nabe ev ziman wiha bimîne
Kes pê nenûse, kes pê nexwîne
Omîda Mîran bi cî werînin
Gulên Celadet her roj biçînin
Kovara Hawar herdem bixînin
Şerme ku em Kurd wiha bimînin
Dîse dibêjim; guh bidin ziman
Derdê Celadet, kurê Bedirxan
Qamişlo, 20.02.2010