Kultur

Helbest: Arzuyên jankêş

ARZÛYÊN JANKÊŞ

lê lê kezîzerê

ez êş û janên evîna dilê xwe yê ehmeq

mîna secadeyek reş

li ber lingên te yên narîn

radixim

germa dengê gewriya te

di paranteza deftera çaxên westiyayî de

diparêzim

konê hesreta xwe yê koçber

li ser dermanê lêvên te yên hingivî

vedigirim

were bi lezeta zimanê şîrîn

li ser birîna kezeba min

duaya nêmêja nûraniyê

bixwîne

bi bejna xwe ya fodil cîlweyên nazdar

li dor xemkêşiya awirên min

bigerîne

riya hezkirina newalên pêsîra xwe

ji min re veke

qêrîna dergûşa nava dilê reben

aşt bike

tu

him dilê min yê şûm

li bendemana xwe nexweş dikî

û him jî bi bedewiya bejna zirav

şewata birîna cîgera min derman dikî

li hesretkêşiya te

gul û nêrgîz û sosin

li gulîstanan êdî napişkivin

were bibe

pirpirika biharên hestên fedyok

û li ser çîçekên bedena çilmisî

venîşe

bibe dermanê şaxê kul û derdan

xewna şev û rojên perîşan

çirûska awirên jankêş

bibe melhema çokên qerimî

teseliya qeyrana giyan

zelaliya ava çemên şêlû

bibe şewqa tîrêjên qiblegeha min

herika kaniya helbesta nîvco mayî

zimanê çîrokên dapîra min ya jibîrbûyî

bibe fala çarenûsa dahatûya min

peyva ferhenga destanên berbabûyî

lorîna stranên welatê dengbêjan

bibe stûna koza malwêraniya min

ez

serma laşê xwe dispêrim

keservedana qefesa te ya germ

li seyrana zozanên bêxwedî

ber bi govenda xemla bûkaniya te ve

dimeşim

tiliyên xwe yên lerzok

li ser şopa kenê te ya şahane

digerînim

xunava şehweta lêvên qelişî

li ser navika te ya nermik

diherikînim

li ber sînga te ya qedîfe

ji sermestiya eşqa şeydayê

dîn û har dibim

li kalbûna salên bêteqet

sewta êvarên te yên xweşik û nazik

diramim


Xizan Şîlan

2010-05-05

Stockholm

Back to top button