*Rêber Hebûn
Li ser helepçe hest dinale
hiş jî dimire
li ber nivîsê
Roja çûyî mîna îro
qir kirin newroza me
jiyana bindestiyê
bû durişma jîna me
kuştin û talan û surgûn
parçebûn dagirkerî
parê gelê ronedî
Li ber sînoran komê xelkên bendewar
Bandikin qêrîn dikin
roja wan bûye êvar
Li ber sêdaran jiyana xwe distirînin
Çêdikin hêvî bi hêsran
Şahiyê binax dikin.
Kew ligelhev dema tengasî dibînin pevdiçin
mîna kurdan hev dixwin
meyzîne şoreş û tevger
çawa têkçûn
wek dibêjin :
kurmê darê bingeha xwe ji darê ye
Narvîna kurdan çîrokek
Pê felek tim mest dibe
Bilûra xemgîn di destê bê lebat de sincirî..
Dengê xwe dispêre çiyan
Dighîne laş û hinavan
Bihna sêva xapînok
Li ber deriyan
Deşt û zozan û çiyan
Li ber dîwarên zîndanê bîr.
va helepça careke din .
mîna êşek sermedî
berze di dil de.
Vaye hêsirên pir dirêj
Dimeşin li ser riwê virmor.
Narvîna kurdî di neqşê rojhilat de
Komkûjiyek sar û gêje
Zindî ye di cîhana me.
Kî wê rojek
tola adarê hilînê..
Kî wê hêvî Ji girtîgehê derxînê
Yekbûna hizr û giyan
wê bi zendên keç û xortan her bimîne
Ew tenê findê şevan in , Ronahî ne
yekbûna kurdî tenê wê azadiyê bistîne .