Hun ji der ve hatin bune bela serè me Kurdan û cînarèn me. Min di besa nivîsa li ser Hatina Selçuqî ya , hatina Kurdîstanè nivîsandi bu . Vè car jî li ser zordarîya li gelè me û li min û Malbata min buye bînim ziman . Lè borîna xwe ji we xwendevanan dixwazim, ku hun nebèjin gelo çima? qala xwe dike. Dema ku ez zarok bum , di mal de cînar û Rusipîyèn me diaxivîn, Qala du mijaran dikirin. 1 Dema çibun Leşkerîyè, zordarîya ku hati bun serè wan ji hev re digotin. Ku bi Tirkî nizanî bune, xwendin û nivîsandin nizanî bune. Bi Tirkî binin ziman, bi teybetî jî Ba vè min. 2 Qala Mihacirîèyè ( dema li Serhedè ji ber hatina Uris ku revî bun, çibun bajarèn der ve ) Heya ku çend salan sun de vegerîyabun welatè xwe. Bi dehan Zarok , Bira , Xwişk û xismèn xwe winda kiri bun.Ez di van hîs û maceran de hatim temenek,van gotin û èşa wan min bi zin dî dît. Wek Qereqol û Cendirme hatin herèma me, hemu Mirovèn me li rasta Gund kom kirin û li wa dan . Bavè min jî di nav wan da bu , lè ? çend kes bi tirkî dizanî bun. Bi vè awayè min Leşkerè Romè nèz ve dît. Min li bal Seyda yè Gund Medrese dixwend , Seydayè min mirovek zana û Welat hiz bu. Dure Ez çum Gundek mala Meta xwe Dibistanè xwend .Ew Gund li Desta Muş è Gundek mezin û Gundè Ermena bu. Gun dè li Muş è bi sedan gundèn Ermana bun . Li vè Gundè Dewletè çaçan,Laz û Tirkan bi cîh kiri bun. Min li bal Medresa wè derè li bal Seyda di xwend. Seydayè min û Malbata xwe du re Koçberè Avrupayè bun. Dema ku ez bi Betlana Dibistanè de dihatim Gund, Şewqekî bi hiv û sitèrk li srè min bu. Bavè min pir kèf xweş di bu. Lewre hesab û dayîn û stendinè min dizanî bu. Nameyèn zarokèn Gund ji Leşkerîyè dihatin min di xwend û divîsand.Dure zewicim ,çum Leşkerîyè û Ketibum karè Dewletè di Qadroyè de dı şixulim û di bajèr de bi cîh bum. Rewsa min a Aborî û ya Malbata min hal xweş bun. Ji ber karèn Rèxistinî Sîyasetè Avîtin ser mala min Min girtin zèdeyè Mehek di bin çav de û dure avîtin Zîndanè. Min çewan Zarokatîya xwe de Gundîya û Bave xwe dîtibu wisan jî Leşker û Polîsan li min da bu. Idî Leskerîya Bavè min an jî Serpèhatîya Mihacirî û Koçberî bala min nedikişand. Zindan û bajaran gerîyam. Min berdan em çune, Metropolè Tirkan,li wir jî vè car min û zarokèn min ve girtin û iskence û dure avîtin Zindanè Piştî Bavè min û Gundîya , vècar ji ez bum şahidè zarokèn xwe û Qèrin û hewara wan. Dure min berdan ji neçarî Derketim Avrupa . Hîn zarok hatin bal me û hîn jî mane li Metropolan . Dayîk û Bavè min Temenè wan 80 salîne me hev nedîtîye . Lewre piştè salan zin danè ji me re Cezayek giran dabun.Xortek min Parîsè zewicî bu Zarokek wan bi bu, çibun Konsolosa Tirk ji ber ku navè wî Merwan ( W) bu , qeyit nekiri bun. Me dabu Rojnamè û Tv yan Nasnama wî ya Firansî heye, lè nikare here Tirkan , lewre ew jî wek min li gorè wan ‘Terore’ Min dît ku li bavè min û Dayîka min dan, Zarokèn min jî li bal min bun û min wan jî dît û bum Şahid. Ü Nebîyè min jî bè Nasnameye. Li ben da Biharek ku gelo ? çi dem û wext Azadî were Welatè min. Ez di pirsim Ji Oldar –Bawermend û Mirovèn Rewşenbîr û Adil . Ne Camèran Di 1071 de hatin me derîyè xwe j iwan re vekir. Ew bun xwidan ziman Ol û Rèxistin Lè ? Ka mafè min . Dayik û bavè min, Zarokèn min û Torinè min an jî nebîyè minBè Ziman , bè Medrese, Mizgevt , Semah û Cem , Dergah û Lales, Ka em bira Bisulman bun ?. We Şèx , Pîr û hemu Rèberèn me dar vekir ? Ez dema diaû dilxwazîkî ji Xwida dikim , bi Xwida re bi Kurdî Diaxivim û xwe tînim ziman Lè ? Lawè Turanîyan û çeteyèn Erdoganan, dibèn Kurdî qedexeye. Ni zanim gazin û Lewmè xwe li kè an kî bikim . Lè destè xwe radikim wiha dibèjim . Bila ew roj ne roja Xwida ba ku hatin Welatè min . Lewre Ez , Dayîk û bavè min , Zarokèn min , Nebîyè min heskirîyèn me li bal hev buna . Vè nivîsa min dîyarî yè Kesèn li Zînda û Koçbrîye ne. Feyzî Mirhesen / Parîs
