Nîqaş û bûyerên ku li Kurdistanê hene mijareke xwezayî ya derbasbûn, pêşketin û tevgera civaka Kurd e.
Zikrî Musa
Ev Herêma Kurdistana Iraqê berhema tekoşîneke dirêj a gelê Kurd û îradeyeke navneteweyî ye ji bo parastina gelê ku ketibû xetera tunebûnê de. Herwiha Herêma Kurdistanê bi rêya hilbijartin û saziyan û bi destûra bingehîn a Iraqê rewabûna xwe kûrtir kiriye.
Partiyên siyasî li vê herêma biçûk xwedî azadiya tam in, ji ber ku li vê herêma biçûk gelek sazî û mîkrofonên çapemeniyê hene. Li Herêma Kurdistanê bihevrejiyana olî û etnîkî heye, nijadperestî û olperestî di asta herî nizim de ye û di cîhanê de nedîtî ye. Tevî kêmasiyan jî saziyên sivîl, zanîngeh û navendên fêrbûnê çalak in û bajarên herêmê bi karsaz, biyanî, geştiyar, lêkolîner û hwd. Li Herêma Kurdistanê gelek îşaret hene ku civakek zindî nîşan dide. Ev hemû xalên girîng û teşwîq in.
Herêma Kurdistanê sed sal e qurbanî daye. Qonaxa tarî ya îmhakirinr, tehdîd, astengî, zext û birçîbûnê derbas kiriye. Bi mêrxasî DAÎŞ têk bir û nehîşt teror û tundrewî li Kurdistanê bi cîh bibe. Bixwazî yan nexwazî azadî û hişmendî li Herêma Kurdistanê gelek gav avêtine û em hemû deyndarê xwîna şehîdan û qehremaniya Pêşmerge ne. Em bi wêrekî dikarin bibêjin ku Herêma Kurdistanê di warê têgeh û azadî, ewlehî û prensîbên din ên jiyanê de çend gavan li pêş Iraqê ye û heta li pêş cîranên xwe ku bi sedan sal in dewlet û dezgeh in.
Herêma Kurdistanê ne dojeh e ku hinek kes û alî bi qîrîn û belavkirina ramanên teng û rûkal hewl didin wê welê nîşan bidin. Kurdistan çîroka vebûn, pirdengbûn û geşepêdanê ye û rêyeke dirêj li pêşiya me heye ku em kamiltir bibin û bigihin qonaxeke pêşketî. Nîqaş û bûyerên ku li Kurdistanê hene mijareke xwezayî ya derbasbûn, pêşketin û tevgera civaka Kurd e. Ji ber vê yekê ne rewa ye ku meriv van destkeftiyan biçûk binirxîne, navê wê xirab bike, sazî û dezgehên wê qels bike û hewl bide ku ji vê ezmûnê paşde biçe. Ji ber ku Herêma Kurdistana Iraqê tekane hêviya gelê kurd li hemû cîhanê ye û divê em wek korneya(bîbûk) çavên xwe biparêzin û jê hez bikin.
Fikar û tirsa li ser lawazbûn û wendabûna herêmê gelek guncaw e, lê rastiyek teqez heye ku divê em li ber çavan bigirin. Azadî û hişmendiya ku çêbûye û pêşketiye, tevî zext, dijber, dijmin û nezaniyê, lê tu carî paşve naçin û biçûk nabin, her tim bi pêş ve diçin. Li dîroka gelan binêre, di qonaxa dawî ya pevçûnan de ronahî û îradeya azadiyê her tim bi ser ketiye.