Kultur

Awirên Efsûnî

AWIRÊN EFSÛNÎ

lê lê dilberê
bi sonda hesreta dilê bêsebir
li benda bixêrhatina te me
li danê êvaran
di kolanên te yên kavilbûyî re
derbas dibim
li nav peşkên barana payîzê
bêhna henasa gewriya te
dikişînim nava xwe
bi saya awirên dilê xwe yê perîşan
ferhenga hestên bedena te
dixwînim
hîqehîqa bedewiya kenê te
li zozanên laşê xwe
direşînim
min barê şewata evîna te
li pişta xwe yê xûzbûyî
siwar kiriye
ji kaniya bejna te ya zirav
ava kewserê dinoşim
bi zimanê çaxên rabirdû
melûliya awirên te yên efsûnî
radimûsim
ez di frekansa sewdaya te de
pêl bi pêl dîn û har dibim
te xewa şevên şîrîn ji min dizîn
û roj li min herimandin
li ber gewriya sîng û berê te
serxweş û xemkêş dibim
li hesretkêşiya eşqa te
dilê min yê keserkêş westiya
û hinav li min peritîn
were
bi lezeta lêvên xwe yên hingivî
sînorên bedena min dîl bigire
li firtûneya deryayên balûpal
bibe bendergeha keştiya dilê birîndar
bibe pêvebera helbesta nîvco mayî
bibe kirdeya hevokên şikestok
bibe rengdêra peyvên rengvemirî
di nependiya çirûskên stêrkan de
bedewiya gerdena te ya spî dibînim
li kolanên bajarê dirinde
li şopa siya gavên te
digerim
sal û demsal
di agirê îxaneta rojên te de
tarûmar bûn
ji laşê heyva çardeşevî
wêneya te li asîmanê sayî
dineqişînim
ez qedeha xwe
ji hesreta tunebûna te
dadigirim
û axînên tenetiya xwe pîroz dikim
min
hemû bîletên taya bêrîkirinên xwe
ji rêyên ber bi germa hezkirina te ve tên
birîn û kirîn

Xizan Şîlan

2010-08-18

Stockholm

Back to top button