Serpêhatiya geştiyarên Kurd li Ukrayna
Çend geştiyarekê Kurd diçin Ukrayna. Bi taksî dixwazin biçin nava bajar, dema geştiyar pêkve dipeyvin, şofêr bi Ingilîzî ji wan re dibêje: hûn bi çi zimanekê dipeyvin?
Ew jî dibêjin em zimanê Kurdî dipeyvin.
Şofêr: Hûn xelkê çi welatekin?
Geştiyar: Xelkê Kurdistanê
Şofêr: Lê belê ew welat li nexşeya cîhanê da tûne!
Geştiyar: Mixabin, welatê me ji aliyê 4 dewletan ve tirkiye, Suriye, Îran, Iraq ve hatiye dagîrkirin, ji ber wê dewleta me tûne!
Şofêr: Hûn çend hezar kesin?
Geştiyar: Em nêzîkî 50 milyon kesîn.
Şofêr deriyê taksiya xwe vekir û ji wan re got: Kerem bikin peyabin!
Geştiyar: Ji bo çi peyabibîn?
Şofêr: Hûn ne hêjayî vê xizmetê ne, hûn bi 50 milyon kesan ve we xîret û şeref nebê hûn axa xwe û welatê xwe ji bin destê dagîrkeran rizgar bikin, hûn ne hêjayî xizmetê ne. Herin bila ew hestên bêşerefî û bê xiretiya we bi mejiyên min jî nekevê.
Dema peyabûn geştiyaran gotin bila perê wî nîvê rê bidîn!
Şofêr got: Ez pereyê we naxwazim, bila pereyê neteweyê bêxîret nekeve berîka min û bi lez çû!
Geştiyar temaşa hevdû kirin û gotin eger bab û bapîrên me aqilane siyasetê bikiran, dû berekî li nav wan de nebûya, em nedibûn tinaz û pêkenînên alemê yan qerecên bê welatan!
Şaho Ezîz
